Την Παρασκευή 5 Ιουλίου και μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α. Νομού Πρέβεζας, πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στο Δήμαρχο Πρέβεζας σχετικά με το παρά πολύ σοβαρό πρόβλημα με την πληρωμή των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς Μαργαρώνα, Σινώπης και ΠΙΚΠΑ, οι οποίοι είναι απλήρωτοι εδώ και 9-10 μήνες, ενώ η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει.
Παρόντες ήταν τα μέλη του ΔΣ του σωματείου των εργαζομένων στους ΟΤΑ Πρέβεζας, οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς, γονείς, εκπρόσωποι της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο και στην Περιφέρεια Ηπείρου, του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, του Συλλόγου Γυναικών, του ΠΑΜΕ στην Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας, στην ΕΛΜΕ Πρέβεζας και στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας, του Σωματείου Οικοδόμων, της Επιτροπής Ειρήνης Πρέβεζας κλπ.
Οι παρευρισκόμενοι απαίτησαν από το Δήμαρχο Πρέβεζας, αλλά και από τον πρόεδρο της Νέας Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης
όρους και προϋποθέσεις
Τα προβλήματα που υπάρχουν με τους παιδικούς σταθμούς στην Πρέβεζα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι αποτέλεσμα της συνεχώς αυξανόμενης υποχρηματοδότησης των Δήμων, της
προσπάθειας Κυβέρνησης – ΕΕ και πλουτοκρατίας, σε αγαστή συνεργασία με τις Δημοτικές και Περιφερειακές Διοικήσεις, να προσαρμόσουν το αστικό κράτος στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, με την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων στους Δήμους και στο δημόσιο και το πέρασμα των αντίστοιχων υπηρεσιών στους ιδιώτες, στις Μ.Κ.Ο, στις λεγόμενες συνεταιριστικές επιχειρήσεις των ανέργων-απολυμένων που τάχα αύριο θα γίνουν αφεντικά και θα εφορμούν στην τσέπη της λαϊκής οικογένειες για να επιβιώσουν.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούν όλους τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της Πρέβεζας να βγάλουν συμπεράσματα για όλους αυτούς που εμφανίζονται στις γενικές συνελεύσεις με «επαναστατικές κορώνες», που μιλάνε για ενωτικούς αγώνες, να πάμε όλοι μαζί,
για συντονιστικά σωματείων κλπ., αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ότι είναι οι πρώτοι που υποδαυλίζουν και υποσκάπτουν τις
τις πράξεις τους και δηλώνουν έμπρακτα παρών στους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης.
Όταν μιλάμε για αγώνες, για κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται, χρειάζεται να έχουμε προσδιορίσει και σημαδέψει σωστά τον αντίπαλο, τις αιτίες που κάνουν τους αγώνες απολύτως αναγκαίους και επίσης ποια κατεύθυνση πρέπει να έχουν οι αγώνες, ποια ρότα, ποια έκβαση. Να καταλάβουμε ότι λύσεις στα προβλήματα μπορούν να δώσουν μόνο οι αγώνες με ταξικο προσανατολισμό.
Βέβαια, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι πολλές φορές αγώνες γίνονται, αλλά αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα. Σημασία έχει η προετοιμασία τους, η συνέχεια μετά τη λήξη μιας κινητοποίησης, το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός τους.
Έχουμε μπροστά μας σκληρή, ταξική πάλη στην οποία πρέπει να δείξουμε αποφασιστικότητα, να αναμετρηθούμε με τις πολιτικές κυβερνήσεων – ΕΕ και άρχουσας τάξης. Είναι ανάγκη να οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς, να συντονίσουμε τη δράση μας με το σύνολο των εργαζομένων και να δυναμώσουμε τη συμμαχία με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, ώστε από κοινού να βάλουμε εμπόδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και να δημιουργήσουμε τους όρους για την ανατροπή της.