Όταν οι ανάγκες των πολυεθνικών και της μεγαλοεργοδοσίας επιτάσσουν τα αστικά κόμματα δεν διστάζουν να αποβάλουν τον όποιο μανδύα κοινοβουλευτικής διαδικασίας και δημοκρατικοφάνειας και να αποκαλυφτεί αυτό που πραγματικά είναι η αστική δημοκρατία. Δικτατορία των πολυεθνικών με κοινοβουλευτικό μανδύα. Υπέρτατος νόμος και αρχή τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπούν. Αυτά του μεγάλου κεφαλαίου και της αστικής τάξης.
Η απόφαση για το κλείσιμο της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης και των άλλων επιχειρήσεων και οργανισμών. Η απόφαση για την απελευθέρωση του ωραρίου εργασίας και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Ο νόμος υπέρ των τραπεζών που ψηφίστηκε για την ρύθμιση των χρεών. Η κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων που χειροτερεύει.
Ο νόμος για την πάρα πέρα απελευθέρωση των απολύσεων που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση και άλλα ακόμα αντιλαϊκά μέτρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει δείχνουν ότι η επίθεση του κεφαλαίου, της τρόικας και της κυβέρνησης κλιμακώνεται και η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται θα στηριχτεί στα νεκροταφεία των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Τώρα όσο ποτέ άλλοτε το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να ανασυνταχθεί και να αντιπαραθέσει στην επίθεση διαρκείας του κεφαλαίου αγώνες μαζικούς με συνέχεια και προοπτική που θα ξεκινούν από τους τόπους δουλειάς και θα αγκαλιάζουν όλους τους εργαζόμενους.