.jpg)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Ἱεράς Μονάς
καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς θεοσώστου Μητροπόλεως
«Καί ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστέ ὁ Θεός, γυναιξί Μυροφόροις φθεγξάμενος˙ χαίρετε».
Ἀδελφοί μου,
Χαρᾶς εὐαγγέλια εὐαγγελίζεται ἡ σημερινή κλητή καί ἁγία ἡμέρα. Ἐξαγγέλει τή χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τή χαρά τῆς ἀναστάσεως τοῦ ἀνθρώπου.
Μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νά χαροῦμε, νά ἑορτάσουμε καί νά πανηγυρίσουμε τό μεγαλύτερο καί σπουδαιότερο γεγονός τῆς ἱστορίας τοῦ ἀνθρώπου, τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, πού σημαίνει νίκη τοῦ φωτός κατά τοῦ σκότους, τῆς ἀληθείας κατά τοῦ ψεύδους, τῆς δικαιοσύνης κατά τῆς ἀδικίας, τῆς ζωῆς κατά τοῦ θανάτου.
Ὁ Χριστός παρεδόθη στό θάνατο ἀπό τούς ἐχθρούς του, πού νόμιζαν ὅτι μέ τόν Σταυρό θά τελείωνε ἡ ὑπόθεση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅμως «οὐκ ἦν δυνατόν κρατεῖσθαι ὑπό τῆς φθορᾶς τόν ἀρχηγόν τῆς ζωῆς» ὅπως ὑπογραμμίζει ὁ Μ. Βασίλειος. Δέν ἦταν δυνατόν νά μείνει νεκρός Ἐκεῖνος πού τόνιζε ἀπερίφραστα «Ἐγώ εἰμί ἡ Ζωή καί ἡ Ἀνάστασις» καί τό ἀπέδειξε μέ τά πολλά θαύματά του καί μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου.
Ἡ θεία ἀγάπη ὅπως φανερώθηκε στή θυσία τοῦ Σταυροῦ, μᾶς πίστωσε λέγει ὁ Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς μέ «τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάσταση καί τήν στούς οὐρανούς ἀποκατάσταση καί τήν κληρονομία τῆς Βασιλείας». Ἄν ἡ ζωή μας πρέπει νά εἶναι ἕνας διαρκής ὕμνος εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό γιά ὅσα ἔκανε καί κάνει καθημερινά γιά τόν καθένα μας, πολύ περισσότερο πρέπει νά εἶναι ἀπέραντη ἡ εὐγνωμοσύνη μας γιά τήν λαμπροφόρο Ἀνάστασή Του. Δικαίως διακηρύσσει ὁ ἱερός Χρυσόστομος «μηδείς φοβείσθω θάνατον˙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος» πού ἔγινε πρόξενος ἀθανασίας, τῆς δικῆς μας ἀθανασίας.
Χαρά λοιπόν σήμερα! Χαρά ἀληθινή, πνευματική, χαρά πού διαπερνᾶ τήν καρδιά καί φθάνει στό βαθύτατο εἶναι τῆς ψυχῆς μας. Ὑπάρχει ἐλπίδα. Γιατί Ἐκεῖνος πού εἶναι ἡ Ζωή χάρισε τήν ὄντως ζωή, τήν πραγματική ζωή, τή δική του ζωή, τή ζωή τῆς Βασιλείας Του.
Αὐτό ζήτησε ἀπό τίς μυροφόρες λέγοντάς τους «χαίρετε», γιατί αὐτό χρειαζόταν σέ αὐτές πού ἔζησαν τόν πόνο τῆς σταυρώσεως. Ἐνῶ γιά τούς Ἀποστόλους ἦταν ἡ εἰρήνη λόγῳ τοῦ φόβου τῶν Ἰουδαίων. Χαρά καί εἰρήνη εἶναι οἱ πρῶτες λέξεις τοῦ Κυρίου, τά πρῶτα δῶρα στούς μαθητές του. Καί ἡ χαρά προϋποθέτει εἰρήνη, ἀποτελῶντας καί οἱ δύο καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δωρίζει τή δική του εἰρήνη πού εἶναι πέρα ἀπό τή φθορά καί τό θάνατο «εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν» καί τή δική του χαρά πού δέν εἶναι τοῦ κόσμου ἀλλά σταθερή. Εἶναι ἡ χαρά «πεπληρωμένη», πού δέν μπορεῖ κανείς νά τήν ἀφαιρέσει. Χαρεῖτε λοιπόν ἀδελφοί μου, μέ τήν χαρά τοῦ Χριστοῦ, πού γεμίζει ὁλόκληρη τήν ὕπαρξη καί τήν καθιστᾶ ἱκανή νά χαίρει καί στίς δοκιμασίες καί στίς θλίψεις καί στούς πειρασμούς, ἀφοῦ ὁ ἀψευδής λόγος Του ἐπαληθεύεται πάντοτε «θαρσεῖτε ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον».
Μέ θερμές πασχάλιες εὐχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος