Μετά από 4 χρόνια απελπισίας, αδιεξόδων, θυσιών και φτωχοποίησης, η Ελλάδα φαίνεται ότι με την έξοδό της στις διεθνείς αγορές, βάζει και τα θεμέλια για την έξοδό της από την κρίση, τα μνημόνια και την τρόικα.
Επειδή ζούμε σε μια χώρα που τα πιο εμφαντικά χαρακτηριστικά του δημόσιου διαλόγου, είναι η έλλειψη ψυχραιμίας και ρεαλιστικής ματιάς των πραγμάτων, με αποτέλεσμα να επιχειρείται γι άλλη μια φορά να θολωθεί η εικόνα αυτής της κυβερνητικής επιτυχίας, θεωρώ ότι είναι καθήκον μου να παρέμβω, διευκρινίζοντας τα οφέλη που προκύπτουν γενικά για τη χώρα, αλλά και τον αντίκτυπό τους σε εμάς, τους απλούς πολίτες.
Αναμφίβολα η έξοδος στις αγορές, απόρροια του συνδυασμού των εθνικών μας προσπαθειών, των θυσιών όλου του ελληνικού λαού, αλλά και της στήριξης των εταίρων μας, εξασφαλίζει ξανά τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας και οδηγεί την πραγματική οικονομία σε ρυθμούς ανάκαμψης.
Αυτό σημαίνει ότι η μεγάλη πληγή που είναι η έλλειψη ρευστότητας που έχει στεγνώσει την ελληνική αγορά και τα νοικοκυριά, σταδιακά θα μειώνεται, αφού οι Τράπεζες θα μπορούν να δανείζονται πιο εύκολα και θα μπορούν να δανείζουν πιο φτηνά πολίτες και επιχειρήσεις.
Επακόλουθο είναι, αποκτώντας οι επιχειρήσεις την απαιτούμενη χρηματοδότηση, θα προχωρούν σε νέες επενδύσεις, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Επειδή η οικονομία είναι κατά κύριο λόγο ψυχολογία, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι μπήκαμε στο μνημόνιο (δανειζόμενοι από τους εταίρους) ακριβώς γιατί το 2010 δεν μας δάνειζαν οι αγορές, που τώρα αρχίζουν να μας δανείζουν.
Αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνηση θα μπορεί χωρίς την «δαμόκλειο σπάθη» της τρόικας, να χαράζει περισσότερο ανεξάρτητη οικονομική εθνική πολιτική, αποκαθιστώντας αδικίες που έχουν επιβληθεί σε αδύναμες οικονομικές ομάδες, να μειώνει τη φορολογία και να απαλύνει την κοινωνική δυσαρέσκεια και απογοήτευση.
Είναι αλήθεια ότι κερδήθηκε μια μάχη, ο πόλεμος όμως συνεχίζεται. Φαίνεται ότι έχουμε ολοκληρώσει έναν σκληρό και επώδυνο κύκλο δημοσιονομικής προσαρμογής, της μεγαλύτερης που έχει συντελεστεί ποτέ σε χώρα του ΟΟΣΑ ( Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης).
Από εδώ και μπρός χρέος μας είναι να αφομοιώσουμε και να κεφαλαιοποιήσουμε τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη δομή της οικονομίας, στο κράτος, στους θεσμούς και να διαμορφώσουμε στέρεες και υγιείς δομές που θα υποστηρίξουν τον μετασχηματισμό της Ελλάδας σε μια «φυσιολογική» ευρωπαϊκή χώρα.
Και όλα αυτά πρέπει να γίνουν με ψυχραιμία, κοινωνική συναίνεση και αποφασιστικότητα. Και κυρίως χωρίς πισωγυρίσματα. Γιατί οι μεγάλες ευκαιρίες δεν δίνονται δεύτερη φορά.
Τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και η κοινωνία πλήρωσαν ακριβά την αναβλητικότητα και την αδράνεια που επέδειξαν σε παλαιότερες εποχές.
Το στοίχημα για τη χώρα είναι η δημιουργία ενός νέου κύκλου ανάπτυξης που θα στηρίζεται στην επιχειρηματικότητα και την επενδυτική ζήτηση, με την αξιοποίηση του υψηλής ποιότητας ανθρώπινου δυναμικού της. Στο χέρι μας είναι να το κερδίσουμε.