ΠΡΕΒΕΖΑ: Η ανισότητα στη ζωή γίνεται και ανισότητα στο θάνατο

Ζήσαμε χθες φάσεις του κρατικού πολέμου κατά της λαϊκής περίθαλψης και της λειτουργίας της λαϊκής αγοράς αγροτικών προϊόντων. Όπως ξέρουμε, το Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας κάλεσε τους πολίτες της Πρέβεζας  στη συγκέντρωση έξω από τη μονάδα υγείας ΕΟΠΥΥ Πρέβεζας (πρώην ιατρεία ΙΚΑ στο Φόρο) χθες Δευτέρα 17/2 στις 8:00 το πρωί.

Είναι βέβαια λυπηρό που δεν υπήρξε προσέλευση. Όση ώρα βρισκόμουν στην είσοδο κατέγραψα μία μόνο άφιξη, μιας Πρεβεζάνας, που, από την κουβέντα της, έκρινα πως δεν ήταν άμεσα οργανωμένη σε συνδικαιστικό ή άλλο αγωνιστικό φορέα. Αλλά ίσως να μην είναι η στιγμή για κοινωνική κριτική, έστω και αν πάντα είναι επίκαιρη.

Το βράδυ, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, επανήλθε το ζήτημα με παρουσία των εργαζομένων του ΕΟΠΥΥ, που τους εκπροσώπησε ο φίλος γιατρός Χάλεντ Καμπάνι και που δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην παρουσία του Δημάρχου Χρίστου Μπαΐλη στην πρωινή κινητοποίηση. Να πούμε εδώ πως ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο, Στέργιος Γιαννάκης, εξέφρασε (δίκαια) παράπονο που δεν είχε ειδοποιηθεί για τη συγκέντρωση.

Στο Δυτικό Κόσμο ή απλούστερα στις χώρες του καπιταλισμού, όπως η Ελλάδα, η περίθαλψη, μαζί με την εκπαίδευση και τη Δικαιοσύνη, είναι αντικείμενα εμπορίας, δηλαδή αγοραπωλησίας υπηρεσιών. Βέβαια, ανάλογα με τη χώρα, η δωρεάν πρόληψη και περίθαλψη είναι αρκετά εκτεταμένες για να συντηρείται το εργατικό δυναμικό. Πρόκειται για ένα «ΕΠΥΥ» δηλαδή τοΕλάχιστο Παροχής Υπηρεσιών Υγείας, που εξασφαλίζει τη συντήρηση του πληθυσμού. Αυτός είναι ο πληθυσμός που, μέσα από τις δομές εκμετάλλευσης «ανθρώπου από άνθρωπο», όπως λέμε, αποφέρει πλούτο στους δυνατούς.

Όμως το κάθε Εθνικό Σύστημα Υγείας, στον καπιταλιστικό κόσμο, έχει ένα μειονέκτημα: Οι υπηρεσίες υγείας που παρέχονται για τη συντήρηση του εργαζόμενου κόσμου έχουν σαν αποτέλεσμα ένα «πλεόνασμα πληθυσμού», που επιβιώνει και πρέπει να συντηρηθεί με τη συνταξιοδότηση. Αυτό το πλεόνασμα «πρέπει» να ελεγχθεί. Είναι γνωστό, βέβαια, για παράδειγμα από τις θεμελιώδεις εργασίες του Ρολάν Πρεσά, πως στη δυτική κοινωνία ελάχιστη ζωή (μικρό «προσδόκιμο επιβίωσης») έχει ο ανειδίκευτος εργάτης, μετά έρχεται ο ειδικευμένος, μετά ο αγρότης και μετά οι άλλοι. Στελέχη, βιομήχανοι και επιστήμονες-επαγγελματίες (γιατροί, μηχανικοί) τα καταφέρνουν καλύτερα από όλους. Η ανισότητα στη ζωή γίνεται και ανισότητα στο θάνατο.

Είναι λοιπόν φανερό πως τα κυβερνητικά μέτρα στοχεύουν στο να κάνουν όσο γίνεται περισσότερο «κανονική» την παροχή υπηρεσιών υγείας: Να μην περισσεύουν για τη συνταξιοδότηση αυτοί που εργάστηκαν σκληρά στη ζωή τους και πρόσφεραν με την εργασία τους πλούτο στα τζάκια και στις ελίτ και στους συνεργάτες τους. Αυτά είπαμε στη χθεσινή συνεδρίαση και διαδηλώσαμε ακόμα μια φορά τη συμπαράσταση μας στον αγώνα των εργαζομένων του ΕΟΠΥΥ, που είναι αγώνας για τη ζωή.

Το άλλο θέμα, που ήρθε στη συνεδρίαση πριν από την ημερήσια διάταξη, ήταν το κυνήγι που άρχισε εναντίον του θεσμού που στήθηκε στην Πρέβεζα για την «αγροτική αγορά κατευθείαν από τον παραγωγό». Τη λέμε «λαϊκή αγορά» αν και στη συνεδρίαση εξηγήθηκε πως δεν πρόκειται για το ίδιο πράγμα ακριβώς. Ας θεωρήσουμε θεμιτή τη λεκτική συντόμευση. Το κυνήγι αυτό εκ μέρους κρατικών φορέων, Εισαγγελίας και Αστυνομίας, βάλει κατευθείαν, κατά του εισοδήματος φτωχών καταναλωτών και βιοπαλαιστών της αγροτιάς της πόλης μας και της περιφέρειάς μας. Είναι μάλιστα διασκεδαστικό (αν δεν ήταν τόσο θλιβερό το ζήτημα) και αποτελεί πρεβεζάνικο ανέκδοτο το εξής: Όπως αναφέρθηκε στη συνεδρίαση, οι αγρότες-πωλητές θα καταγγελθούν και θα συλληφθούν για παράνομη κατάληψη δημόσιου χώρου!

Λέμε πως είναι πρεβεζάνικο ανέκδοτο, γιατί τόσες φορές έχουμε δει παρκαρισμένα αυτοκίνητα μπροστά στο ιερό του Αγίου Χαραλάμπους αλλά και μέσα στο Σαϊτάν Παζάρ (που και αυτό είναι ιερός χώρος της Πρέβεζας) και δεν είδαμε καμιά επίδειξη ευαισθησίας από τους αστυνομικούς μας στο θέμα της κατάληψης δημοσίου χώρου. Ντροπή παιδιά. Είναι σαν να βάζουμε «δύο μέτρα και δύο σταθμά» αφού δεχόμαστε μεν τα προϊόντα των πολυεθνικών μονοπωλίων (αυτοκίνητα) αλλά κυνηγάμε τα προϊόντα που βγάζουν τα δικά μας χέρια!

Επαναφέρουμε εδώ τις θέσεις μας για τη «λαϊκή αγορά», που από την πρώτη στιγμή υποστηρίξαμε, αφού την είχαμε και στο πρόγραμμά μας:

• Επέκτασή της και σε άλλες πλατείες της πόλης, εναλλάξ, για να αυξηθεί η προσιτότητά της, στην παραλία και στη Φραγκόκλησα.
• Εισαγωγή στα σχολεία προσεγμένου καθημερινού γεύματος (σχολικό εστιατόριο) με προϊόντα που θα αγοράζονται κατ’ ευθείαν από τους παραγωγούς.  

(Με το τελευταίο πετάμε και ένα μπαλάκι στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς. Μακάρι να αναλάβουν οι ίδιοι τέτοιες πρωτοβουλίες αυτο-οργάνωσης στα σχολεία τους. Θα είμαστε μαζί τους.)     

"Δημόσιος Χώρος Γ. Ρέντζος"