Οι ρυθμίσεις που ψήφισε η κυβέρνηση για τα φάρμακα, όπως γίνεται συνολικά για τις δημόσιες παροχές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αποσκοπούν στη μείωση της κρατικής-ασφαλιστικής δαπάνης, με αποτέλεσμα τις άγριες περικοπές και την αύξηση των πληρωμών από τις λαϊκές οικογένειες για φάρμακα, ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, νοσηλεία και θεραπείες.
Η εξοικονόμηση ποσών από τη μείωση της τιμής των φαρμάκων γίνεται με τη μείωση ενός ελάχιστου μέρους από την υπερκερδοφορία της εγχώριας και πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίαςκαι αφού έχει προηγηθεί ένα σύνολο αντιλαϊκών μέτρων από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που αύξησαν τις πληρωμές από τους ασθενείς. Μέτρα όπως:
- Εκατοντάδες φάρμακα που τέθηκαν εκτός της λίστας αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία και πληρώνονται 100% από τους ασθενείς.
- Φάρμακα που καθιερώθηκε ή αυξήθηκε το ποσοστό συμμετοχής από το 0% στο 10% ή 25% για την αγορά τους από τους ασφαλισμένους.
- Να πληρώνεται από τους ασφαλισμένους, εκτός από το ποσοστό συμμετοχής και το 100% ή το 50% της διαφοράς μεταξύ της λιανικής τιμής και της ασφαλιστικής τιμής ανάλογα με το είδος του φαρμάκου.
Έτσι ενώ υπήρχε μείωση της τιμής των φαρμάκων και αύξηση της διακίνησης των γενοσήμων φαρμάκων που είναι φθηνότερα, οι ασθενείς τελικά πληρώνουν πολύ περισσότερα για την αγορά των φαρμάκων, με εκτόξευση της μεσοσταθμικής συμμετοχής των ασφαλισμένων από το 9% το 2010 στο 24% και με προοπτική να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.
Η μείωση των κρατικών δαπανών για τα φάρμακα αποσκοπεί στην εξοικονόμηση ποσών από το κράτος προκειμένου να εξασφαλίσει τα παντός είδους κίνητρα προς το κεφάλαιο - φοροαπαλλαγές, φοροελαφρύνσεις, επιδοτήσεις κλπ. - για να στηριχτεί η επιχειρηματική δράση, η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία. Ωφελημένοι θα είναι και οι φαρμακοβιομήχανοι σε βάρος του λαού και των ασθενών.
Η αντιπαράθεση που εκτυλίχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, μεταξύ της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τον πόλεμο ανάμεσα στους φαρμακοβιομήχανους για τη διεκδίκηση μεγαλύτερου μέρους της αγοράς που σχετίζεται με την έρευνα, την παραγωγή και τη διακίνηση του φαρμάκου ως εμπόρευμα. Αυτή είναι η βάση της αντιπαράθεσής τους που εκφράζεται είτε ως αντιπαράθεση ανάμεσα στους Έλληνες και ξένους φαρμακοβιομήχανους, είτε ανάμεσα στις ασιατικές και ευρωπαϊκές φαρμακοβιομηχανίες, είτε ανάμεσα στα πρωτότυπα και αντίγραφα φάρμακα. Ανάλογες αντιθέσεις και ανταγωνισμοί εκφράζονται και από άλλους βιομηχανικούς κλάδους.
Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τα «διαφορετικά χέρια που νίβουν το ίδιο πρόσωπο»,τους φαρμακοβιομήχανους και τα διαφορετικά τμήματά τους ανάλογα με τη συνταγή διαχείρισης που έχουν για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρ των κρατήσεων από τους μισθούς των εργαζομένων και υπέρ των πληρωμών των ασθενών για φάρμακα και υπηρεσίες υγείας και μόνο για τους εξαθλιωμένους να παρέχονται ορισμένες δωρεάν υπηρεσίες από το κράτος και από τα «δίκτυα φιλανθρωπίας» που δε στοιχίζουν.
Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον από αυτήν την αντιπαράθεση που εκφράζει την πολιτική αντίθεση για τον κυβερνητικό θώκο. Να μην εγκλωβιστεί στα πλαστά διλήμματα που τον οδηγούν να διαλέξει ποιος θα τον εκμεταλλεύεται , ποιος θα τον ξεζουμίζει για την αγορά των φαρμάκων , ποιος θα τον εκβιάζει με την τροφοδοσία σε φάρμακα για να πετυχαίνει τα μεγαλύτερα κέρδη.
Το λαϊκό κίνημα και η κοινωνική συμμαχία να σηκώσουν τη δική τους σημαία απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους , ντόπιους και ξένους,στην πολιτική και τα κόμματα που τους στηρίζουν και να διεκδικήσουν δωρεάν φάρμακο για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
Να παλέψουν με προοπτική το λαϊκό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των βιομηχανιών φαρμάκου, για κρατικό φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διακίνησης φαρμάκων από τα κρατικά νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας και το κρατικό δίκτυο φαρμακείων σε όλη τη χώρα.